مسائل استراتژیک ایران

در اقدام نظامی نزدیک اسراییل بر ضد جمهوری اسلامی، پیش فرضِ ظاهرا میهنی، قرار بر بمباران و کشتار غیر نظامیان فرضِ قطعی شده پنداشته می‌شود و از ایرانیانی که نقشی در این تصمیم ‌گیری ندارند می‌خواهند که نشان دهند کجای این گروه‌بندی ایستاده‌اند. در یک اقدام متشکل کمپینی شکل گرفته تا به ما تحمیل شدگان وضعیت بگوید باید یک قضاوت اخلاقی را نسبت به دو عامل دارای مسوولیت بپذیری! (حکومت اسراییل و حکومت جمهوری اسلامی) مناقشه‌ها و درک ۵ مغالطه

هدف استراتژیک اصلی که اسراییل در غایت وجودی خود دنبال خواهد کرد، به زیر آوردن جمهوری اسلامی است. یا مخالفان رژیم در این مسیر زودتر می‌جنبند و برنامه‌ریزی استراتژیک، اجرایی می‌کنند یا به قر و فرهای صلح در عصر جنگ مقدس مشغول می‌شوند. در هر صورت چیزی که نمی‌دانند تفاوت مفهوم براندازی با فروپاشی های کنترل شده است. ممکن است اولی شانس گذار به حکومت دموکراتیک داشته باشد اما دومی قطعا پترن تطبیقی دموکراتیک سازی در ایران نیست. فروپاشی کنترل

‏شکاف های پژوهشی دوره‌ی انتقال سیاسی را شناسایی کنیم. اگر یک مرکز، اتاق فکر یا اندیشکده نتواند به شما استراتژیک بگوید که شکاف‌های دانش وضعیت (research gap) در کجا قرار دارند، تیم های عملیاتی، توانایی های خود را در جای بیهوده‌ یا بیرون از اولویت‌ها مصرف می‌کنند. به ویژه در زمان بحران، آنکه می‌تواند از مرگ پیشگیری کند احتمالا باید بتواند به این پرسش در دوران انتقالی پاسخ توصیفی نیز بدهد و نیروی تمام کننده ایجاد کند و از عاشورایی

یک پیش‌فرض در زنجیره‌ی روایت‌های گذار سیاسی وجود دارد که حداقل‌های ضروری اما کلیدی را گوشزد می‌کند. عاملان تغییر در نمونه‌های تاریخیِ همین موج سوم، عموما خود را موظف به دانستن همه پاسخ‌ها نمی‌دانستند. استدلال این پیش‌فرض در پارلمان موسسان، عدالت انتقالی و دولت موقت نهفته است.  اما حداقل‌های چه کسی و طبعا اینجا حداقل های نیروی پیشران کلیدی در سیاست است که می‌خواهد تغییر را نمایندگی کند. آنهایی که می‌توانند مساله را به درستی تعریف کنند و در تعریف

در کنفرانس همگامی جمهوری خواهان در روز ۷ آوریل، آرش سرکوهی از تجربه‌ی کار سیاسی نسلی که انقلاب ۵۷ را رقم زد گفت و یادآور شد به خوب و بدش کاری ندارم اما آنها فوت و فن را یاد گرفته بودند. به گفته ایشان، نسل‌های جوان‌تر امکان این را نداشتند چون جمهوری اسلامی سرکوب شان کرده است! متاسفانه آن‌قدر درباره اثر گذاری چپ‌های شریک در فاجعه‌ی انقلاب ۵۷ از سوی سلطنت‌طلبان مبالغه شده، این باور غالب را پیش آورده که

Israel’s air strike on April 1st targeting the annex of the Iranian consulate in Syria resulted in at least seven deaths among the Quds Force, including four key commanders operational in Iran’s regime activities in Syria. The gathering of these commanders in a single building and Israel’s awareness of it highlight another aspect of Israel’s intelligence penetration into the Islamic Republic’s structure. A challenge that current Iranian leaders have yet to find a solution for. The next issue is the